Insulin je veoma važan hormon koga luči pankreas a koji kontroliše brojne procese u organizmu, pre svega metabolizam ugljenih hidrata, masti i proteina. Međutim, ovaj hormon je poslednjih decenija postao uzrok brojnih zdravstvenih problema današnjice, pre svega stanja koje se naziva insulinska rezistencija.
Najjednostavnije rečeno, insulinska rezistencija je stanje u kome ćelije organizma odnosno određena tkiva ne reaguju na dejstvo insulina. Dolazi do hroničnog gladovanja ćelija sa jedne strane i porasta količine glukoze u krvi sa druge strane. Kao rezultat toga, dolazi do povećanja masne mase tela sa svim posledicama (gojaznost, šećerna bolest, metabolički sindrom, povišen krvni pritisak, poremećaj lipidnog statusa).
Osobe koje imaju insulinsku rezistenciju se lako goje a teško mršave.
Žale se na hroničan nedostatak energije, osećaj umora, stalnu potrebu i žudnju za slatkim namirnicama, zaboravnost, bezvoljnost, pospanost naročito posle obroka i sl.
Potencijalni uzroci insulinske rezistencije:
genetska predispozicija
hormonski poremećaj
prekomerna uhranjenost i gojaznost u predelu struka (takozvana abdominalna gojaznost)
ishrana bogata trans mastima i skrivenim šećerima
oksidativni stres
fizička neaktivnost
poremećena crevna flora
Terapija insulinske rezistencije
Postavljanje dijagnoze insulinske rezistencije vrši se testom oralne tolerancije glukoze (OGTT) sa merenjem vrednosti šećera u krvi i pratećih insulina u 0, 30, 60 90 i 120 minutu.
Nakon što se postavi dijagnoza insulinske rezistencije, neophodno je preduzeti određene korake u terapiji:
pravilna ishrana
medicinska nutritivna terapija ukoliko je osoba gojazna
svakodnevna fizička aktivnost umerenog intenziteta
uzimanje probiotika da bi se regulisala crevna flora
prestanak pušenja
medikamentozna terapija Glucophage ili Gluformin tabletama
individualna suplementacija
smanjenje stresa
uspostavljanje režima redovnog sna
